Verslag van de Wintertentoonstelling, die niet door ging

De voorbereidingen begonnen al twee jaar voor de show als Jaap den Tuinder de keurmeesters gaat uitzoeken. Dit jaar zouden de keurmeesters grotendeels uit Friesland komen, zodat ze met één auto konden reizen.

In juni 2013 wordt dan de vergunning aangevraagd bij de bond en zijn we weer een stapje verder.

In de zomervakantie van 2014 besteed Jan Engels heel veel tijd aan de sponsoring. Hij gaat bij alle sponsors langs hun bijdrage en zoals altijd was hij daar ook dit jaar weer zeer succesvol in.

Na de zomervakantie van 2014 gaat dan, direct na de Jongdierendag, het ‘organisatorische motortje’ echt draaien met een bestuursvergadering. Jan geeft dan alvast de meeste sponsoren door aan Gert, die dan al begint aan de catalogus. Met Cees Preesman wordt de locatie besproken en het concept vraagprogramma gaat naar de bond voor goedkeuring. Ook dit jaar horen we niets terug, ‘geen bericht is goed bericht ‘.

Op de ledenvergadering worden wat kleine punten besproken over het vraagprogramma. Een ieder is benieuwd naar het nieuwe rassengroepsprijzensysteem bij de konijnen.

Het vraagprogramma is gelukkig nog net niet naar de leden verstuurd, als er een probleem ontstaat. Een keurmeester heeft zich dubbel laten boeken. Gelukkig is hij wel zo vriendelijk om zelf een vervanger te vragen, die ook in de auto uit Friesland mee wilt rijden. Weliswaar geen A-keurmeester maar dat is geen probleem en dit kan nog in vraagprogramma verwerkt worden. Els moet alleen een paar exemplaren opnieuw drukken voor de leden zonder email, maar dat zijn er niet al te veel.

Ondertussen worden de prijzen voor het rad ingekocht (of besteld als het om bout gaat) en rond die tijd lijkt mijn reservekamer wel een warenhuismagazijn. De eerste inzendingen komen al vlot binnen en worden gelijk maar in het speciale TT programma verwerkt. Gert (de webmaster) houd de stand ook bij op de website. In het weekend van de DES show krijg ik altijd de laatste inzendingen binnen en kan het gepuzzel met indelingen van kooien, dieren en keurmeesters beginnen. Jan gaat dan ook beginnen de keukenvoorraad in te kopen. In de tijd spreken we elkaar wel dagelijks (en vaak wel meerdere keren per dag)

Als twee weken voor de show op zondagochtend dhr. Boskma van de KLN belt met de mededeling dat onze konijnen A-keurmeester is opgenomen in het ziekenhuis, moet ik op stel en sprong ‘even’ vervanging zoeken. Toen heb ik wel even staan mopperen, maar gelukkig hebben we sinds kort een mooi keurmeester-systeem, waar je kunt zien wie er nog vrij is op een bepaalde datum. Contact met Jaap opgenomen en even puzzelen met de afstanden die een keurmeester moet afleggen en met de dieren die hij/zijn kan keuren (want de A-keurmeesters zijn schaars). Helaas blijkt het systeem nog niet helemaal goed te werken (of het wordt niet/niet goed gebruikt), want een aantal vrije keurmeesters blijken toch een keuring te hebben. Eindelijk na een uurtje of vijf heb ik toch een A-keurmeester gevonden, al komt hij wel uit Limburg. Maar gelukkig komt de extra keurmeester (nodig vanwege de vele konijnen) ook uit die buurt, dus kunnen zij samen komen rijden. Dus één auto met drie friezen uit het noorden en eentje met twee Limburgers uit het zuiden.

Ook dat weer opgelost. De organisatie kan weer verder gaan. Een flinke puzzel want we hebben een record aantal (114) hoenders, die allemaal ook in een kooi moeten. Het aantal kooien dat uit Oud Beijerland moeten komen doorgeven aan Toon en Arjon en bij drukkerij Business Print van Els en Henry worden alle keurkaartjes gedrukt en gesneden.

Als op 20 november een uitbraak van vogelgriep gemeld wordt begin ik al te bibberen want dit word eng, zeker als er al snel een tweede geval gemeld word en trekvogels de schuldigen lijken te zijn. Wetende dat ons ‘Oudeland’ vol met deze dieren zit, stemt me niet vrolijker.

Gelukkig houd de bond ons per mail goed op de hoogte met updates over hoe te handelen. Al snel word duidelijk dat het vervoersverbod en daarbij behorend tentoonstellingsverbod voor vogels, duiven, watervogels en pluimvee lange tijd gaat duren en die tijd hebben wij niet meer voor onze show.

Na bestuursoverleg op 21 november wordt er besloten om de show zonder de hoenders te houden, dit doet wel zeer maar het kan gezien de regels nu eenmaal niet anders. Keurmeester worden afgezegd en zij reageren begripvol.

Als ik de betreffende Friese hoenderkeurmeesters heb afgebeld ontstaat er een nieuw probleem. De overgebleven Friese konijnenkeurmeester heeft eigenlijk geen zin om alleen uit Friesland te komen (iets waar de penningmeester wel weer blij mee was), dus weer op zoek naar vervangende keurmeester. Dit keer was het iets gemakkelijker, omdat er diverse verenigingen hadden besloten hun show helemaal af te gelasten. Hierdoor was dhr. Cats vrij en bereid onze Friese keurmeester te vervangen.

Alles dus weer geregeld, we houden gewoon een pelsdierenshow.

Maar dan komt er weer een uitbraak en word het ministerie zenuwachtig. Op zondag 23 november komen er nieuwe strengere regels voor het hele land. Dat was balen, want al snel was duidelijk dat het met deze regels eigenlijk niet meer mogelijk was om een show te houden.

Een probleem was er met de regel dat fokkers die ook pluimvee,duiven,watervogels of vogels op hun ‘erf ’ hadden niet in mochten zenden. Dat gold bij ons voor een flink aantal fokkers, iets wat de show dus nog verder zou beperken.

Vervelender echter was dat alle fokkers/inzenders een document moesten ondertekenen, waarin zij verklaarden dat hun dieren niet in de buurt van pluimvee,duiven,vogels en watervogels waren geweest. Er werd zelfs gesproken over de inbeslagname (en ruiming) van alle tentoongestelde dieren dus ook de pelsdieren als de NVWA bij een controle onrechtmatigheden zou vinden.

Dit risico kon en wilde het bestuur niet nemen. De naleving van de regel was voor ons niet te controleren en we wilden zeker de dieren van onze fokkers niet in gevaar brengen.

Na nog even met de bond overlegd te hebben werd besloten onze wintertentoonstelling alsnog helemaal af te gelasten. Met pijn in ons hart.
Met ons besloten ook vele andere verenigingen, in de regio maar ook landelijk, hun shows af te gelasten vanwege deze strenge regels.

Dus iedereen via mail en telefoon op de hoogte gesteld, keurmeesters, leden en inzenders. Maar ook kranten om publiek op de hoogte te stellen.

En dan moet er dus opeens over andere zaken overlegd worden.

Gelukkig konden de ‘verse’ radprijzen afgezegd worden, maar voor de rest is er natuurlijk al veel ingekocht. De bekers kunnen we volgende jaar gebruiken, net als de non-food radprijzen. De waardecheques voor ons nieuwe rassengroeps-prijzensysteem blijven geldig, dus die kunnen ook volgend jaar gebruikt worden.

Maar er zal wel een verlies overblijven en daarom zijn we blij dat de meeste van onze sponsors besloten hebben hun catalogus advertentieruimte in te ruilen voor een link op onze website, die het hele jaar blijft staan. Deze steun kunnen we hard gebruiken.

We hopen volgend jaar gewoon weer een fantastische wintertentoonstelling te houden en dat we dit ‘verloren’ jaar dan compenseren met een record aantal inzendingen.

Een tentoonstelling, die dan organisatorisch gezien hopelijk beter verloopt dan dit jaar. Ik heb er menige grijze haren extra van gekregen deze laatste weken maar dat weerhoud me er zeker niet van om al naar volgend jaar uit te kijken.